“Je krijgt echt een kick als je te horen krijgt dat je een mensenleven hebt gered”
Ellen Vugts Triagist
“Tria wat?” hoort Ellen regelmatig op een feestje als ze vertelt dat ze Triagist is. Ik help mensen die naar de Huisartsenpost Oost-Brabant met een zorgvraag. “Het is belangrijk om goed te luisteren en door te vragen om zodoende de juiste urgentie te bepalen”, vertelt Ellen. Elke telefoontje is anders en die diversiteit maakt mijn werk zo leuk. Van het geruststellen van een zeer geëmotioneerde patiënt tot het helpen redden van iemand leven. Je doet er écht toe!
Een dag mee met Ellen
Rond 16:45 komt Ellen aan op het triage centrum en start ze de computer op. “Naast de werkzaamheden van Triagist, ben ik ook procescoördinator”, vertelt Ellen. “Als al mijn collega’s er zijn doe ik de dagstart. Dit houdt in dat ik met mijn collega’s de belangrijk punten doorneem van die dag en eventuele een nieuwe werkwijze toelicht. Ik verdeel dan de taken van visites, overleglijn en psychiatrie”.
Het is altijd weer spannend en afwachten wat de situatie aan de andere kant van de lijn is. Het bepalen van de urgentie is het meest uitdagende van mijn functie. Ik heb een opleiding gevolgd bij de Huisartsenpost om dit in de vingers te krijgen. Naast het voeren van gesprekken met de mensen die een zorgvraag hebben, bel ik ook soms met de meldkamer. In overleg met de regiearts wordt er dan bepaald of de ambulance moet komen om in te grijpen bij de spoedsituatie. “Je krijgt echt een kick als je te horen krijgt dat je een mensenleven hebt gered, doordat je de juiste urgentie van de spoedvraag hebt bepaald”, vertelt Ellen met trots.
Waarom HAP Oost-Brabant?
Naast het feit dat je er écht toe doet en de diversiteit, vind ik mijn collega’s heel fijn om mee samen te werken. Er heerst een informele- en open sfeer en sommige collega’s zie ik ook nog buiten werktijd. “Wij zijn echte aanpakkers en iedereen staat voor elkaar klaar”, vertelt Ellen. Daarnaast is deze baan goed te combineren met mijn gezin. Ook zijn er doorgroeimogelijkheden bij de HAP Oost-Brabant. Ik ben sinds kort procescoördinator geworden en hierdoor heb ik meer verantwoordelijkheden.
“Je moet een beeld voor jezelf creëren alsof je met de patiënt in dezelfde kamer staat”
Stan Berkers Junior Triagist
“Ik wilde een bijbaan naast mijn studie die een toegevoegde waarde heeft op mijn cv”, vertelt Stan. Stan is vijfdejaars geneeskunde student aan de Universiteit van Maastricht en werkt ruim 2 jaar bij de Huisartsenpost Oost- Brabant. “Het blijft een uitdaging om de juiste urgentie te bepalen, omdat je de persoon niet kan zien. Je moet een beeld voor jezelf creëren alsof je met de patiënt in dezelfde kamer staat”. Dit blijft een spannend evenwicht in mijn rol als Junior Triagist”, vertelt Stan.
Een dag mee met Stan
Het is zaterdag 16.45 en bij aankomst in het Catharinaziekenhuis loopt Stan door naar het triagecentrum. Allereerst word ik begroet door de procescoördinator van de dag en spreken we met het team over een eventuele nieuwe werkwijze. Hierna krijg ik mijn pauzes toegewezen en overleggen we welke taak ik tijdens de dienst ga hebben.
Vervolgens heb ik verschillende gesprekken: een bezorgde moeder, waarvan het kind gevallen is met een voetbalwedstrijd. Een vrouw die COPD heeft, waarbij de puffers niet werken en erg kortademig is. Een man die pijn op de borst heeft en enkele weken daar voor al een operatie heeft gehad voor omleidingen. Voor dit laatst gesprek heb ik in overleg met de regiearts met spoed een ambulance moeten sturen. “De uren razen voorbij”, vertelt Stan. Aan het einde van mijn dienst, controleer ik wat er met mijn patiënten is gebeurd. Een aantal zijn verwezen naar de spoedeisend hulp, andere zijn met antibiotica of pijnstillers naar huis gestuurd.
Waarom HAP Oost-Brabant?
Ik wilde meer weten van de huisartsenzorg. Werken als Junior Triagist geeft je een kijkje in de keuken van de huisartsenzorg. “Ik leer hier enorm veel”, vertelt Stan met een glimlach. Daarnaast vind ik impact maken en de diversiteit erg leuk aan mijn baan. Ik kan écht iets betekenen voor de mens en elke werkdag is anders. Ook de opleidingen zijn interessant en waardevol voor mijn cv. Tot slot vind ik mijn collega’s erg prettig om mee samen te werken. Wij hebben veel voor elkaar over, wij inspireren elkaar en voeren samen werk uit wat er écht toe doet!
“Ik zag die man met zijn hoofd in het gras liggen. Dan moet je snel kunnen schakelen”
Renske Stoltz Doktersassistente
“Ik behandel de patiënt net zoals hoe ikzelf behandeld zou willen worden”, vertelt Renske. De patiënt komt naar de Huisartsenpost met een reden en daarom moet je je begripvol opstellen en hem/haar laten weten dat je er bent om te helpen. “Je kan écht iets betekenen voor de mens en dat geeft veel voldoening”, vertelt Renske met trots.
Een dag mee met Renske
Elke dag hebben we een dagstart. Hierbij controleren we welke huisartsen er werken die dag en of de spreekuren goed in de agenda staan. Gedurende mijn dienst voer ik heel divers werk uit. Wat betreft medische handelingen assisteer ik de huisarts bij: plaatsen van injecties, hechten, verbinden, lijmen van wonden, urine- en bloedcontrole, verwijderen van een teek etc. Naast de medische handelingen beantwoord ik de telefoon, geef ik medicatie uit en houd ik de wachtkamer in de gaten.
Ook komen er wel eens situaties voor die je niet had verwacht toen je de dag begon. Een aantal weken geleden kwam de chauffeur van een man, die al een enige tijd misselijk was, de huisartsenpost binnen. Hij vroeg mij om z.s.m. mee naar buiten te gaan, omdat het niet goed ging met de man. Ik rende naar buiten en ik zag die man met zijn hoofd in het gras liggen. Op dat moment moet je rustig blijven en snel kunnen schakelen. Ik heb de man gereanimeerd en hij werd opgehaald door de spoedeisend hulp. De man leeft gelukkig nog. Werken bij de Huisartsenpost Oost-Brabant betekent dat je er écht toe doet.
Waarom HAP Oost-Brabant?
“Het contact met de huisartsen is heel prettig en persoonlijk”, vertelt Renske met een glimlach. Er is vertrouwen in mijn kennis en ervaring, waardoor ik steeds meer zelfstandig handelingen uitvoer. Hierdoor blijf ik leren en ontwikkelen. Daarnaast vind ik de diversiteit in werkzaamheden leuk. Van het verwijderen van een splinter in iemands vinger tot het reanimeren van een man. “Elke dag is anders en dat maakt het werk zo leuk!”